ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ - Οι Μούσες
ΜΟΥΣΕΣ, ΜΟΥΣΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ,
ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ
Πανέξυπνες και πανέμορφες, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης, διασκέδαζαν τους Ολύμπιους θεούς στα συμπόσια, παίζοντας λύρα και τραγουδώντας, ιδιαίτερα το κλέος του Δία.
Οι Μούσες γεννήθηκαν στην Πιερία και ζούσαν στα Πιέρια Όρη. Ήταν οι Θεές της μουσικής, των μουσικών οργάνων, του χορού, των γλεντιών και της ποίησης.
Ζούσαν και στον Παρνασσό, επειδή βρισκόταν εκεί το μεγάλο μαντείο του Απόλλωνος. Έκαναν περιπάτους, τραγουδούσαν, χόρευαν και λούζονταν στην πηγή Ιπποκρήνη, την ωραιότερη πηγή στην κορυφή του Ελικώνος.
Είναι οι θεές προστάτιδες της λογοτεχνίας, της επιστήμης και των τεχνών. Πηγές γνώσης και έμπνευσης για τους Έλληνες.
Προς τιμή τους οι πρόγονοί μας ίδρυσαν τα Μουσεία, ναούς δηλαδή, όπου τιμούνταν οι επιστήμες και οι τέχνες.
Τα Μουσεία υπήρξαν ‘’παιδευτήρια των τεχνών και πάσης μαθήσεως’’, όταν άλλοι λαοί δεν είχαν καμμιά σχέση με τις επιστήμες και οι τέχνες τους βρίσκονταν σε νηπιακή κατάσταση.
Η συμβολή τους στην διαμόρφωση του Παγκόσμιου πολιτισμού είναι ανυπολόγιστη. Απόδειξη είναι η υιοθέτηση του όρου ‘’Μουσική’’ από όλες τις χώρες του κόσμου, σε κάθε γωνιά του πλανήτη!
Όταν λέμε λοιπόν ότι οι Έλληνες έδωσαν τα φώτα στην ανθρωπότητα, πέραν από τις έννοιες της δημοκρατίας, των πολιτευμάτων, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, των μαθηματικών, των επιστημών, των τεχνών, της αρχιτεκτονικής, του κάλλους, κ.ο.κ.,
οφείλουμε να θυμίζουμε και τη μουσική, αυτή την παγκόσμια γλώσσα, η οποία εδώ γεννήθηκε, από τις Μούσες, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης, στην Πιερία, στα Πιέρια όρη, στην ανέκαθεν ελληνική Μακεδονία!
ΚΑΛΛΙΟΠΗ (κάλλος + όψ = η έχουσα ωραία φωνή) Πρώτη και μεγαλύτερη και εξυπνότερη και δυναμικότερη, είναι η Μούσα του Ομήρου. Απίστευτα σοφή και προικισμένη, θεωρήθηκε ως η μούσα της επικής, ηρωικής ποίησης. «Αρχηγός όλων των Μουσών», κατά τον Οβίδιο.
ΚΛΕΙΩ (κλέος = δόξα, εγκώμιο, άριστη φήμη) Ήταν η Μούσα της Ιστορίας γιατί αναδείκνυε το κλέος, τη δόξα των ηρώων της ιστορίας.Το ρήμα “κλείω”, σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό κάτι σημαντικό. Απεικονιζόταν δαφνοστεφανωμένη και με κόκκινο ένδυμα.
ΕΥΤΕΡΠΗ (ευ + τέρπω = τερπνή, θελκτική, ευάρεστη, γοητευτική) Μούσα της Μουσικής. Την απεικόνιζαν δαφνοστεφανωμένη να παίζει ή να κρατά αυλό. Τη συνόδευαν μουσικά όργανα και κείμενα, ο Έρωτας και δένδρα με τζιτζίκια.
ΘΑΛΕΙΑ (θάλλω = ανθούσα, θάλλουσα, μεγαλόδωρος) Η Θάλεια ήταν προστάτιδα της ευθυμίας, της κωμωδίας και των Συμποσίων. Είχε υπό την προστασία της τη βουκολική ποίηση, δηλαδή τα αντίστοιχα σημερινά δημοτικά τραγούδια.
ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ (μέλπω = η άδουσα, υμνούσα) Μούσα της τραγωδίας, παρά τα χαρούμενα τραγούδια της. Την απεικόνιζαν να φοράει μάσκα τραγωδίας, θυμωμένη, δαφνοστεφανωμένη με σκήπτρο και ρόπαλο στα χέρια.
ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ (τέρπω + χορός = η τερπόμενη στον χορό) Μούσα του χορού. Την απεικόνιζαν δαφνοστεφανωμένη να κρατά άρπα και να χορεύει χαρούμενη. Σύμβολό της ήταν η λύρα, ο αυλός και το τρίγωνο.
ΕΡΑΤΩ (εράομαι, εράω = η αγαπώσα, η ποθούσα) Μούσα της λυρικής ποίησης και των ύμνων. Απεικονίζεται πάντα με μία λύρα και σχεδόν γυμνή. Προστάτιδα του γάμου και του έρωτα. Επινόησε τα ερωτικά ποιήματα.
ΠΟΛΥΜΝΙΑ (πολύς + ύμνος = η Μούσα των πολλών ύμνων) Η Πολύμνια ήταν η Μούσα των ιερών ύμνων και της ευγλωττίας. Πολύ σοβαρή γυναίκα, συλλογισμένη και στοχαστική. Συχνά κρατά το δάχτυλό της μπροστά στα χείλη.
ΟΥΡΑΝΙΑ (ουρανός, η εξ ουρανού, η του ουρανού) Προστάτιδα της Αστρονομίας και της Αστρολογίας. Συνήθως απεικονίζεται φορώντας στεφάνι σε σχήμα αστεριού. Στο αριστερό χέρι κρατούσε την παγκόσμια σφαίρα και στο δεξιό διαβήτη.
